Magia negatywna jest ściśle powiązana
z ludzką osobowością mieszczącą wszelkie uczucia negatywne, a
także słabości, poczucie niższości i niekontrolowane emocje.
W średniowieczu cała kultura opierała
się na dość uproszczonej doktrynie religijnej, która
zaprzeczała istnieniu złych mocy człowieka.
W rezultacie w ludziach rosła coraz
silniejsza potrzeba wyładowania nagromadzonych i negatywnych uczuć.
Magia negatywna zaspokajała obie te społeczno- psychologiczne
potrzeby, gdyż opierała się na wszystkich nieuświadomionych
aspektach ludzkiej psychiki. Należały do niej gniew, strach, żądza,
czy nienawiść.
Na Zachodzie prekursorzy
zorganizowanych form magii negatywnej zaczynali od satanizmu.
Kim jest Szatan?- To Antychryst,
uosabiający przeciwieństwo chrześcijańskiego Jezusa Chrystusa.
Wszystkie negatywne pojęcia, odczucia
ludzkie zostały oddane pod władanie Szatanowi.
Prawdą historyczną jest fakt, iż
Szatan został wynaleziony w XIV wieku, w odpowiedzi na kulturowe
zapotrzebowanie. Jeśli Bóg jest tylko czysty i dobry, jakaś
inna siła musiała uosabiać zło.
Uległej wobec autorytetów
mentalności człowieka Ery Ryb potrzebna była silna wymyślona
postać, którą można by obarczyć winą za cały ból
i cierpienie świata. Dlatego też pojawił się Szatan.
W czasach pogańskich, bogowie nie był
ani dobrzy, ani źli, uosabiali oni wszystkie cechy. Nie było czegoś
takiego, jak piekło, czyściec, niebo. Były tylko mityczne miejsca.
W czasach wczesnego judaizmu i
chrześcijaństwa nie istniała licząca się postać diabła, gdyż
nie był on potrzebny. Bóg, Jehowa, zawierał w sobie wszelkie
aspekty człowieczeństwa.
Lecz w średniowieczu, słowo Bóg
podlegało interpretacji instytucji kościelnej. Większość
ludzkiego doświadczenia została uznana za grzeszną i zakazaną.
Władza Kościoła i króla
utożsamiła się w umysłach ludzi z boskim gniewem. Ludzie zaczęli
odczuwać silną potrzebę ujawnienia wszystkich negatywnych emocji,
których nie mieli gdzie wyładować, czy uświadomić sobie
ich istnienia.
Ludziom był potrzebny ktoś lub coś
by mogli przelać swoje lęki i cierpienia.
Z drugiej strony Kościół
potrzebował wyjścia awaryjnego i w taki sposób wpadł na
pomysł wymyślenia Szatana.
Powracający ze Wschodu Krzyżowcy
zaczęli opowiadać o wierzeniach, z którymi się tam
zetknęli, a polegających na postrzeganiu świata jako bitwy między
dobrymi a złymi siłami. Opowiadali o perskich bóstwach
ciemności przypominających rogatego człowieka.
Legendy o rogatym człowieku, wzięły
swój początek od tradycyjnego wyobrażenia bożka Pana,
symbolizującego męski element natury, a przedstawianego jako bóg
o nogach kozła i głowie ozdobionej rogami.
Rogaty Bożek nie był negatywnym
bóstwem. Najgorsze co można było o nim powiedzieć to to iż
wywodził się z pogańskiego kultu płodności i sex. Zewnętrzny
wizerunek tego bożka, przypominał perską postać złego bożka..
Kult Rogatego Bóstwa był
popularny wśród średniowiecznej Europy.
Poganie przed chrześcijaństwem czcili
bóstwo symbolizujące pierwiastek natury- Matkę Ziemię czy
Boginię.
Kościół przełożył cechy
owej bogini na Matkę Boską i liczne święte, gdyż wszystkie te
postacie, zarówno pogańskie, jak i chrześcijańskie,
reprezentowały te same cechy- jak macierzyństwo, ochronę,
kształcenie itp.
Inaczej miała się sytuacja z męskim
odpowiednikiem bóstwa. W czasach chrześcijaństwa był on
zagrożeniem dla Kościoła. W ten sposób zbieg wydarzeń i
idei doprowadził odo przemianowania Rogatego Bożka na Diabła,
czyli Szatana.
Szatan był zjawiskiem średniowiecza,
Rogaty Bożek istniał tysiące lat wcześniej, lecz idea Diabła,
Lucyfera, Szatana była czymś nowym.
Patrząc pod katem badań Biblijnych,
widać iż ani w Starym ani w Nowym Testamencie nie ma aluzji
mówiącej o tym, jakoby Szatan miał posiadać jakaś
szczególną moc.
Samo słowo Lucyfer oznacza- lśniący,
dający światło. Słowo Szatan, oznacza – przeciwnik. Współczesne
tłumaczenia Biblii ujawniają, że Lucyfer mógł być
przydomkiem Izajasza, a Szatan ( Ha-Satan) w Starym Testamencie
oznaczało określenie pozycji militarnej natury, niekoniecznie
negatywne. W nowym Testamencie już słowo Szatan odnosi się do
napominania Piotra przez Chrystusa i nazwaniem go ”Szatanem” W
Nowym Testamencie słowo Szatan określano jako Księcia Światła,
bądź władcę, który rządzi w powietrzu.
Ani w Starym, ani w Nowym Testamencie
nie ma wzmianki o Szatanie, z rogami i kopytami. Można zatem
stwierdzić ze postać Szatana jest kompilacją różnych
średniowiecznych dogmatów.
Kult Szatana rozpoczął się w XIV
wieku. Kościół stworzył wtedy oficjalną definicję
satanizmu i zaczął określać tym mianem wszystkich czarowników,
magów, i osoby zajmujące się poganizmem, czyli wcześniejszą
religią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz